Psychoterapia indywidualna

Zanim podejmiesz decyzję o rozpoczęciu psychoterapii warto zapoznać się z kilkoma faktami o tym, czym ona jest, a czym nie jest. Czego możesz się po niej spodziewać a czego na pewno nie. Nie ma prostej i krótkiej odpowiedzi na pytanie czym jest psychoterapia i na czym polega. Wielu pacjentów pyta na początku: „jak miałoby mi to pomóc”?, to pytanie też wymaga dłuższego wywodu. Ale spróbujmy opowiedzieć o najważniejszych elementach psychoterapii.

Czym jest psychoterapia? Jest rozmową. Rozmową, która przypomina podróż. Jest spotkaniem. Jest procesem, zmianą, towarzyszeniem. Nie jest to jednak taka zwyczajna rozmowa jak z koleżanką przy kawie. Psychoterapia nie jest wzajemną wymianą informacji. Terapeuta nie będzie opowiadał Ci o sobie. Nie spotka się też z tobą prywatnie a kontakty z nim będą ograniczać się do czasu i miejsca sesji. W zależności od sposobu w jaki pracuje podzieli się czasem jakąś informacją na swój temat, lub nie zrobi tego nigdy… w obydwu przypadkach jest to profesjonalne. Pracujesz przecież nad sobą, a do tego informacje na temat życia terapeuty nie są potrzebne. Możesz mówić mu o swoich uczuciach z tym związanych, to będzie ważny materiał do pracy w czasie spotkań. Takie rozmowy będą najczęściej odbywać się raz w tygodniu o tej samej godzinie w tym samym dniu. Będą trwać w zależności od terapeuty od 45 do 60 minut.

Psychoterapia nie polega na udzielaniu rad, pocieszaniu, mówieniu komplementów, trzymaniu za rękę. Nie jest to, jak mówią krytycy psychoterapii, płatna przyjaźń. Terapeuta nie będzie powtarzał „nie martw się”, „dasz radę”, „będzie dobrze”, to już na pewno słyszałeś od swoich najbliższych i często nie było to wystarczająco skuteczne.

Widok na pole

Warunkiem skutecznej terapii jest Twoje zaangażowanie, motywacja do zmiany, determinacja. Terapia może nie być łatwa, ale bez Twojej aktywności nie ma sensu. Nie jest to wizyta u stomatologa np, gdzie jesteś biernym odbiorcą usług. Jest nieco prawdy w tym żarcie, że nie potrzeba ani jednego psychologa do zmiany żarówki bo jak będzie gotowa to zmieni się sama. Terapeuta nie wyciąga ludzi z depresji, jedynie towarzyszy, opisuje drogę przed i krajobraz wokół, ale nie dokona w życiu zmian za Ciebie. Terapeuta też nie powie ci, jakie decyzje masz podjąć i jaka droga życiowa jest dla ciebie dobra i słuszna. Nie doradzi czy lepiej, żebyś została z mężem, czy odeszła, czy powinnaś wyprowadzić się od rodziców, jaką pracę masz wybrać, czy jakie poglądy są dla ciebie dobre. Nawet jeśli postanowi podzielić się swoim poglądem to jest to jego osobiste, subiektywne odczucie. 

Terapia nie polega też na obwinianiu za wszystko rodziców. To prawda, że doświadczenie życia z nimi wpłynęło na nas i ten wpływ trzeba zobaczyć, nazwać i zrozumieć. To relacje z nimi najczęściej są tematem wielu sesji terapeutycznych. Jednak dojrzałość w psychoterapii oznacza, że stajesz się sam odpowiedzialny za swoje życie, nie obwiniasz nikogo za swoje niepowodzenia, cieszysz się własnym rozwojem i osobistymi osiągnięciami.

Lost. Found. Searching

Można zadać sobie pytanie: to po co w ogóle chodzić na terapię? Czyli, czego można spodziewać się po terapii i terapeucie? Psychoterapeuta chce poznać szerszy kontekst twoich trudności, chce obejrzeć je z możliwie najszerszej perspektywy, żeby zobaczyć ich źródło, korzenie. Terapeuta weźmie pod uwagę twoją obecną sytuację, twoją przeszłość, twoje przekonania i schematy. Ze wszystkich tych okoliczności wyłowi czynniki, które utrudniają ci zmianę, powodują objawy i będziesz musiał podjąć decyzję czy chcesz je zmienić. Terapeuta może pomóc ci pokonać opór przed zmianą, znaleść jego źródło lub towarzyszyć ci w zmianie jak przewodnik w podróży.

Taka rozmowa może też pomóc zrozumieć, co nam nie pozwala ruszyć z miejsca: zmienić pracy, zbudować związku, wyprowadzić się od rodziców, mimo że bardzo tego chcemy. Jakie wcześniejsze doświadczenia wpłynęły na to, że teraz myjemy ręce zdecydowanie zbyt wiele razy dziennie albo obawiamy się wystąpień publicznych. I często okaże się, że do tych doświadczeń trzeba będzie wrócić i przeżyć jeszcze raz towarzyszące im uczucia, żeby dało się coś zmienić w teraźniejszości. Takie katharsis czy odreagowanie w obecności empatycznego i wspierającego terapeuty przynosi ulgę i w początkach psychoterapii uważano, że powinno wystarczyć, by nastąpiła poprawa. W skrócie można powiedzieć, że rozmowa terapeutyczna pomaga nam siebie zrozumieć.

Ale to nie wszystko. Zrozumienie to połowa sukcesu. Druga połowa to doświadczenie. Doświadczenie relacji. To jest to, co leczy w psychoterapii. To taka relacja, która pozwala pokonać to, co przeszkadza zmianie. To nie znaczy, że każda sesja będzie przyjemna i musisz zawsze lubić swojego terapeutę. Te uczucia mogą się zmienić nawet kilka razy w ciągu sesji. Możesz go niecierpieć, krytykować wszystko a potem znowu lubić, może nawet poczujesz do niego romantyczne uczucia, możesz pragnąc spotkania z nim w innych okolicznościach, możesz tęsknić za nim lub pragnąć jedynie, żeby przepadł na zawsze. To wszystko jest w porządku. Ważne, żeby opowiedzieć terapeucie o swoich uczuciach. Są one często tym co nazywamy przeniesieniem, czyli uczuciami, które żywiliśmy kiedyś najczęściej do naszych opiekunów. Terapeuta pomoże ci je przeżyć w bezpiecznych warunkach i pójść dalej.. co często oznacza również pokonanie kolejnych trudności, nabycie kolejnych umiejętności. Gabinet staje się wtedy czymś w rodzaju placu manewrowego, na którym bezpiecznie możesz uczyć się nowych umiejętności, które będziesz szlifował potem w życiu.

Terapeuci nieco różnią się stosowanymi metodami. Również w naszym zespole terapeuci pracują w różnych nurtach: w podejściu psychodynamicznym, systemowym, psychoanalitycznym jungowskim czy poznawczo-behawioralnym. Ich podejście do technicznych kwestii będzie nieco inne, ale główne zasady opisane powyżej pozostają niezmienne. 

Zachód słońca

Kim jest psychoterapeuta?

Jest to osoba, która ukończyła studia magisterskie na kierunku psychologii lub innym kierunku humanistycznym oraz odbyła czteroletnie szkolenie z psychoterapii obejmujące wykłady, warsztaty, psychoterapię własną, staże u bardziej doświadczonych psychoterapeutów oraz poddaje swoją pracę superwizji czyli omawia swój sposób pracy, swoje emocje i przekonania z bardziej doświadczonym od siebie psychoterapeutą. Terapeuta może zalecić ci wizytę u lekarza lub innego specjalisty jesli uzna, że jest taka potrzeba. Sam nie jest lekarzem więc nie przepisuje leków i nie wystawia L4. Zdarza się jednak, że lekarz zostaje psychoterapeutą, wtedy sam może ocenić czy jest ci potrzebna farmakoterapia i ewentualnie taką zastosować. 

Jak długo trwa terapia?

To zależy od nasilenia i źródła objawów oraz od tego, czy zapisałeś się na terapię długo czy krótko terminową. Pierwsze spotkania to najczęściej początek poznawania twojej historii, twojej narracji, oraz proces budowania wzajemnego zaufania. Różne osoby po różnym czasie otwierają przed terapeutą swoje najboleśniejsze historie. Niektóre opowiedzą je po kilku spotkaniach a niektórzy po kilkunastu miesiącach. Terapia to też często czas przeżywania intensywnych emocji, one też potrzebują czasu, żeby się pojawić, doświadczyć i wyciszyć. Najkrócej mówiąc terapia może trwać od kilku miesięcy do kilu lat. Wspólnie zadecydujecie o jej zakończeniu. Na domknięcie też pozostawicie sobie nieco czasu. Możesz też sam siebie zapytać, ile czasu potrzebujesz na przebudowę swojego życia i osobowości. 

Czy daje trwałe efekty?

Tak.  Wiadomo już, że psychoterapia jest terapią biologiczną. To znaczy, że realnie wpływa na nasz mózg i na jego skład chemiczny. A zatem pomaga nam zmieniać nasze przekonania, myśli, lepiej nimi zarządzać, czuć większy wpływ na własne życie i samopoczucie.

Nasza strona używa plików cookies. Czym są pliki cookies i dlaczego je stosujemy? Odpowiedż znajdziesz tutaj