TECHNIKA BOWENA

Technika Bowena to forma neuromięśniowego  programowania wykorzystującego pamięć komórkową. Działa przez układ nerwowy, mięśniowy, powięziowy, limfatyczny i układ krążenia. Jest to technika znana ze swej efektywności w dolegliwościach wewnętrznych w procesie rehabilitacji, jak i w profilaktyce zdrowotnej. Jest to delikatna, głęboko relaksująca, nieinwazyjna i bardzo bezpieczna terapia, która wspomaga organizm w osiągnięciu naturalnej równowagi.

Technikę Bowena najprościej można opisać jako system informacji wysyłanych do organizmu pacjenta ze ściśle określonych punktów ciała przenoszonych w postaci wibracji poprzez układ nerwowy do mózgu. Ten z kolei odbiera to jako bodziec do zapoczątkowania procesów naprawczych w organizmie. Na skutek tych procesów dochodzi do pobudzenia nerek oraz układu limfatycznego do oczyszczania organizmu, wzmocnienia narządów poszczególnych układów co poprawia ich funkcjonalność. Dochodzi też do pobudzenia mechanizmów obronnych organizmu co poprawia jego odporność zarówno w sferze fizjologicznej jak i psychicznej i emocjonalnej. Technika opiera się na założeniu, że organizm człowieka ma zdolności samonaprawcze i że wystarczy go delikatnie zachęcić, żeby podjął działania związane z naprawą samego siebie.

Metoda jest bardzo delikatna. Terapeuta wykonuje subtelne ruchy na ciele pacjenta, które są odczuwalne jednak całkowicie bezbolesne. Zupełnie inaczej niż w klasycznym masażu gdzie terapeuta używa swojej siły by pobudzić ciało do tego by mu się poddało. Tutaj terapeuta delikatnie dotyka pacjenta i odchodzi zostawiając go na kilka minut. Potem znowu podchodzi, dotyka i znowu zostawia na kilka minut. I tak przez kilkadziesiąt minut. Czas, w którym pacjent jest pozostawiony jest potrzebny, żeby informacja z punktu na ciele mogła dotrzeć do mózgu, zostać przez niego odczytana a następnie, żeby mózg miał czas wysłać informację zwrotną mającą charakter pobudzająco-naprawczy.

Przy każdym Bowenowskim ruchu następuje poruszenie powięzi. Jest ona minimalnie drażniona, ale nie oddziela się jej na siłę. W momencie gdy przyczepy powięzi zostają poluźnione a tkanka łączna mięknie i kurczy się, powięź może zredukować swoje napięcie. W ten sposób struktury mięśniowo-szkieletowe są w stanie zwiększyć zakres wykonywanych ruchów i wykorzystać cały swój potencjał. W konsekwencji również system nerwowy, naczynia krwionośne i węzły chłonne znajdujące się w owej rozluźnionej tkance mogą funkcjonować bardziej optymalnie. Niezbyt intensywne ruchy Bowena przyczyniają się do rozciągania włókien kolagenowych oraz do zmian w tkance łącznej. To z kolei stymuluje nocyceptory, znajdujące się w powięzi oraz tkance łącznej, do wysyłania przez centralny system nerwowy „nie-negatywnych” impulsów do kory mózgowej, która odczytując owe sygnały inicjuje proces samoleczenia odpowiedniego dla danego etapu „naprawy”. Kora mózgowa wysyła drogą włókien odprowadzających sygnał do zlikwidowania stanu zapalnego i rozluźnienia włókien mięśniowych oraz tkanki łącznej.

Sz­cze­gól­ną ce­chą tej me­to­dy jest mi­ni­ma­lizm, za­rów­no w kwestii ilości wy­ko­ny­wa­nych ru­chów w cza­sie se­sji, jak i ilo­ści se­sji po­trzeb­nych do wy­le­cze­nia pa­cjen­ta. Te­ra­peu­tom, po­sia­da­ją­cym do­świad­cze­nia z in­ny­mi me­to­da­mi ta­ki­mi jak ma­saż, spra­wia wie­le trud­no­ści przy­swo­je­nie so­bie te­go mi­ni­ma­lizmu i za­ak­cep­to­wa­nie fak­tu, że nie trze­ba wkładać wiel­kie­go wy­sił­ku fi­zycz­ne­go przez go­dzi­nę, lecz wy­star­czy wy­ko­nać kil­ka sub­tel­nych ru­chów, aby osią­gnąć ten sam, a nie­rzad­ko znacz­nie silniejszy i tr­wal­szy efekt te­ra­peu­tycz­ny. To samo do­ty­czy nie­któ­rych pa­cjen­tów, któ­rzy ocze­ku­ją od te­ra­peu­ty po­świę­ce­nia im cza­su i uwa­gi w cią­gu ca­łe­go za­bie­gu, pod­czas, gdy w Tech­ni­ce Bo­we­na te­ra­peu­ta, nie dość, że wy­ko­nu­je nie wie­le ru­chów, to jesz­cze kil­kakrotnie zo­sta­wia pa­cjen­ta sa­me­go na dłu­gie mi­nu­ty.

W czym pomaga?

Brak jest przeciwskań do stosowania Terapii Bowena. Jest to bardzo efektywna, nieinwazyjna technika, która nie powoduje skutków ubocznych. Skorzystać z niej może każdy, bez względu na wiek i stan zdrowia, zarówno noworodki, jak i osoby w podeszłym wieku. Technikę Bowena można zastosować w przypadku drobnych dolegliwości, jak również i w chorobach przewlekłych, neurologicznych czy psychosomatycznych, wszytkie one wykazują poprawę po zabiegach.

Technika pomaga zarówno przy dolegliwościach wewnętrznych jak i w procesie rehabilitacji. Pomaga przy napięciach mięśniowych, kontuzjach. Z Techniki Bowen’a korzystają osoby po urazach, cierpiące na zwyrodnienia czy skrzywienia kręgosłupa, rwę kulszową, wady postawy, zapalenia stawu barkowego, zespołu cieśni nadgarstka, dolegliwości kolan, łokci, barków, bioder itp. Zabieg przynosi ulgę przy bólach i zawrotach głowy oraz zaburzeniach snu, stanach lękowych, depresyjnych. Poprawia stan zdrowia pacjenta przy dolegliwości astmy, zapalenia oskrzeli oraz kataru siennego.

Warto wspomnieć, że technika daje bardzo dobre korzyści w dolegliwościach takich jak: zaparcia, zespół jelita wrażliwego, nietrzymanie moczu, rozregulowanie miesiączkowania i hormonalne, problemy z nerkami, stwardnienie rozsiane i wiele innych. U dzieci i niemowląt ma zastosowanie w zaburzeniach trawienia, moczeniu nocnym, kolkach oraz w porażeniach mózgowych.

Kiedy Stosuje się Technikę Bowena?

• napięcia mięśniowe
• zwyrodnienia, skrzywienia kręgosłupa
• wady postawy
• dolegliwości i kontuzje kończyn, karku, łokci, stopy itp.
• kontuzje kolan
• zamrożony bark, zespół bolesnego barku
• ostrogi piętowe
• zespół cieśni nadgarstka
• zawroty głowy
• migrena
• zaburzenia snu,
• zapalenie oskrzeli, astma, katar sienny
• zaparcia
• zespół jelita drażliwego
• nietrzymanie moczu
• problemy z nerkami
• dolegliwości związanych z ciążą i porodem, w tym ból kręgosłupa w ciąży
• stwardnienie rozsiane
• zmiany po wylewie
• zaburzenia krążenia i ciśnienia
• zaburzenia ginekologiczne, bezpłodność
• stany napięcia, niepokoju, chroniczne zmęczenie
• stres
• stany lękowe
• obniżony nastój, depresja
• i wiele innych

Czas trwania zabiegu 15 do 45 min.

Z wyjątkiem pierwszego spotkania, które trwa nawet do 1,5 godziny. 
Spotkania odbywają się w odstępie 5 do 10 dni, najlepiej raz w tygodniu. Jest tak ponieważ organizm potrzebuje kilku dni, żeby wykonać prace naprawcze. Zabieg może być wykonywany również przez cienką, bawełnianą odzież.